Biraz geciktim yazmakta.. Dün ,yani 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günüydü. Yani bir nevi benim günüm. Eh sonuçta gazetecilik aday adayıyım. Ama kimse kutlamadı tabi! Bizim cahiller nerden bilsin Gazeteciler Gününü? Tek bildikleri Kurban Bayramı ve Şeker Bayramı. Onda da mide doluyoya hani ,yoksa onuda bilmez bunlar. Cahiliz anam cahilll.
Annemle de küstüğümüz günün akşamında barıştım zaten. Beni yemeğe çağırdılar. Herkes yedi gitti ,yiyen gitti. Annemle ben kaldım. Bende kalktım ,giderken;
-Neyse bende gidip yatıyım bari ,yoksa üşüme hastası olucam dedim.
Annemi bi gülme aldı ama yok böyle bi gülme! Nefes almadan 2-3dk gülmüştür lan kadın. Ama nasıl gülüyo böyle kahkahalarla. Tuvalete gidicem ayıptır söylemesi. Elim kapının sapında kaldım. Annem öyle bi gülüyoki tuvalete giremedim. Lan gülmekten nefessiz kalmasın şimdi diye düşündüm. Ama annem hala gülüyo. Gözünden yaş geldi kadının o derece. Lan ne dedim başka bişey mi dedim acaba? Ayy kesin yanlışlıkla bişey dedim.. Ya daa dur laannnn bi yerim mi açık yoksaaa? diye düşünüyorum ben. Kendime bakıyorum ,düşünüyorum bişey yok. Annem tabi hala gülüyo. Sonra işte yavaş yavaş sustu. Ama 2-3dk. gülmüştür kesin. İşte böyle barıştık. Ne saçma bi hikaye lan bu? Millet birbirinin gönlünü alcak hediyeler alır. Ben bi laf dedim annem güldü barıştık. Çok ekşınlıı!!!
Aaaaaa bi de dün(10 Ocak) annemle babamın evlilik yıl dönümüydü. 32. seneleri bitti bu sene. Onların evlilik olayıda garip. 1982'de evleniyolar. Annem 15 babam 25 yaşında. Arada 10 yaş var. Ama annemle babamın 18 sene çocukları olmamış. Her türlü yolu denemişler ,üfürükçü ,doktor ,şifa yerleri ,sular ,çamurlar ,karışımlar hiçbiri işe yaramamış. Annem tam 33 yaşındayken umudu tam kesmişken kulağından ameliyat olmuş, sonra bizim bi önceki evimize taşınmışlar, annem hamile kalmış. Kulakla ilgili ufak bi sorun yüzünden 18 sene çocukları olmamış olaya bak. Bazen keşke olsaydım ,o dönemler ayrı bi güzelmiş diyorum ,bazen de vaz geçiyorum. O zaman doğsaydım şimdiki arkadaşlarımı tanıyamazdım vs.vs. diye..
Bi de annem hamileyken kontrole gitmiş şimdi. İlk kontrolü daha. Bi hemşire ultrasonla bakmış işte. Anneme demişki;
''Kalk hanım kalk ,ne gebesi ,dış gebesin sen'' demiş.
Annem toparlanmış ,çıkmış dışarı ağlamaya başlamış. Ama nasıl bi ağlama. Lan senin 18 sene çocuğun olmasın ,tam hamile kaldım diye sevin ,şu olaya bak! Annemin ağladığını gören doktor yanına gelmiş ,noldu falan diye sormuş annem anlatmış. Sonra doktor muayene etmiş.
''Ne dış gebesi? Gebesin sen. Sağlıklı da maşallah.'' demiş. Annem tabi mutlu olmuş kadıncağız. Ama bir daha kontrole gitmemiş. Bu hikayeyi bana Antalyadayken anlatmıştı tatilde ama 2012 mi 2013 mü hatırlamıyorum. Annem diyo şimdi;
''Sarışın ,kısa boylu bi kadındı. Seni götürüp kafasına çalasım var. Hani dış gebeydim? al sana diycem'' diyo. Tabi öyle bişey yapsa biraz tuhaf olur. Sen niye 1.70 boylarındaki 74 kiloluk birini alıp tıfıl birinin başına çalasın ki? Git adam gibi konuş be annee.. Ama şimdi nerdedir o kadınn kim bilirrr??
Annemle babamın daha böyle çooook hikayesi var ,gülmekten ölürsünüz duysanız. Çarşaf çalmışlar ,telefonun kilidini kırmışlar ,kumarhanede para kaybedip 5 kuruşsuz kalmışlar... Ohoooo daha çook böyle hikayeleri var. Ama ne yazık ki bunların hepsi ben olmadan yaşanmış. Biz ,yani ben ve öküz kardeşim olmadan önce 18 sene boyunca amcalarımın çocuklarını sahiplenmişler. Yani onları tatillere falan götürmüşler. Bi resimler var kiii.. İzmirde ,Antalyada ,Mersinde ,Çadırda... Ama ben?? 3 yaşımdan beridir her yaz. Ama her yaz Antalya / Finike'ye gideriz. Tatil hayatım bundan ibaret. Ahh ahh keşke annemle babamın gençliğine denk gelseymişim...
*Resim annemlere ait değil!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder