Ödevlerden başımı kaldıramıyorum. İnsafsızlar bi ödev veriyolar ki sormayın. Lan bizde insanız biraz kendimize vakit ayırsak olmaz dimi? Hey Allah'ım ya..
İşte pazartesi günü oturdum ingilizce ödevini yapıyorum. ders kitabında 3 çalışma kitabında 8 sayfa yapmam lazım. Ama bunlar normal kitap boyunda değil daha genişler. yaz yaz bitmiyo yaz yaz bitmiyo. bi de yazdıktan sonra sorularla cevaplarla birlikte deftere geçicek. heeytt dedim. yeter lan bende insanım. gittim annemden izin aldım yarın okula gitmeyim ödevlerim çok evde onları yaparım dedim. izin verdi! düşünebiliyo musunuz benim annem izin verdi. valla ilk seferde beklemiyodum yalvartır izin vermez diye düşünüyodum hala şaşkınım. benim annem böyle. geçen okulda hastalandım annemi aradım yalvarıyorum telefonda çok hastayım diye utanmasam ağlıycam o derece. babanı ara ona sor dedi. babamı aradım böyle ağlamaklı bi sesle baba çok hastayım karnım ağrıyo dedim tamam kızım dedi. ben tamam kızım dediğini duymadan ''nasıl ağrıyo annemi aradım o babanı ara dedi lütfen gel'' diye sayıyodum ki dediğini anca o zaman anladım. ''gelcen mi'' demişim babama :D şu anneyle baba arasında cidden çok fark var. neyse asıl konuma dönüyüm ben. işte annem izin verdi nasıl mutlu oldum anlatamam. hemen gittim alarmı kapattım. uyatmasın sabahın köründe diye. annemede dedim ver senin alarmınıda kapatıyım diye yok dedi. sabah servisçiyi arayım boşuna beklemesin adam dedi. Bırak arama beklesin beklesiin gitsin uyuz adam dedim. Ama yok dinlemedi beni. Sabahın 05.45 inde çaldı alarm. bende uyandım haliyle.
inanın annem o herifi 3-4 defa aradı açmadı köpek. en son annemde saymaya başladı ''uyuz adam aramıyom lan'' dedi. yattı. ama tabi dediğini yapmadı. son bi kere arayım dedi onda açtı adam. neyse işte geri yattım bende uyumuşum. sabah uyandım kahvaltımı yaptım doktora gittim rapor almak için. biliyosunuz devamsızlık 10 gün. rapor şart. annemle gittim. ben raporumu aldım annemde muayene oldu. beli ağrıyo annemin. fıtık var. iğne verdi doktor. annem iğneyi olurken bende baktım. en başta odaya girdiğimizde hemşire arkasını dönmüş iğneyi hazırlıyo annem o yatağa uzanmış ağlar gibi yapıyo ben zaten o anda gülmekten ölüyorum. ama doktor iğneyi yaparken içim çok garip oldu. ürperdim ,üzüldüm.çok değişik hissettim. anlatılmaz yaşanılır bi durum. nasıl acımış annemin canı. ilaç çok yakmış. üzüldüm valla..
işte sonra doktordan çıktık markete gittik. annem cüzdanını almadığı için alışverişi ben yaptım. annem çok mutlu oldu ''bende böyle kızlar olduktan sonra daha ne isteyim'' falan demeye başladı. eve gidincede balkondaki saksıdan gülü kesip şişenin içine koymuş. bana getirdi. valla o gül benim için her şeye bedel. annemin adını koydum ona. bi de güzel kokuyo ki anlatamam. daha sonra eve gelince oturdum ödev yapmaya başladım. önce kimya performans ödevini sonra uluslararası ilişkiler performans ödevini yaptım. saçmalığa bak lise 1 bebesine siyaset öğretiyolar. tamam ben seviyorum fakat bazı konular gerçekten çok ağır. ama yinede bu yaşta öğrenmeye başlamamızda iyi aslında.
*bugün sundum ve 100 aldım uluslararası ilişkilerden.
ödev yaparken annem çağırdı yemek hazırlamış. mutfağa gittim. ayakta dolaşıyorum bi yandanda annemle şakalaşıyorum falan. sonra kafamı bi çevirdim ''hiiiiiii'' demişim. hani böyle bişey olurda şaşırırsın ya işte öyle bi hii. annem gitmiş tatlı yapmış ve tatlının üstünü gazeteyle örtmüş. tabi bunların içinde beni asıl ilgilendiren o gazetedeki kişi. Barış Abim ordan bana bakıyor. Bildiğin ben burdayım Güneş gel beni al odana götür diyor. ama annem napmış almış bu gazeteyle baklavanın üstünü örtmüş. ''anne naptın sen yaa'' demişim. annem noldu diye sordu. ''anne bu gazete burayaa konulur mu aşk olsun'' falan demeye başladım. noldu dedi. ''anne baksana kimin resmi var ve sen bunu bana getirmiyosun ve üstüne üstlük bide baklavanın üstüne örtüyosun'' dedim. kimmiş diye geldi baktı. ''amaaaaa Barış Akarsu değil mi? valla görseydim getirirdim kızım'' dedi. tabi burdaki amaaaaa bildiğin ama değil şaşırma ifadesi annemin dilinde. ''amaaaa kız sahi mi?'' gibi. sonra hemen resmi kestim ve dolabıma yerleştirdim. sonra yemeğe başladık. açtık yemekteyiz programını izliyoz. işte konuklar yorum yapıyo. bi kadın çıktı yorumlamak için. hani altta bilgileri yazıyoya orda ne görüyüm?
50 yaşında - Gazeteci - Bekar. tabi 50 yaşında ve bekar olması beni ilgilendirmiyo. Orda gazeteci yazısını gördüm ya kalbim yine küt küt atmaya başladı. anneme anlatmaya çalışıyorum ''anne!! anne!! bak bak ne yazıyoo gördün mü gazeteciymiş bak bak anneeee'' diye kendimi yırtıyorum. annemde gayet sakin bi şekilde ''gördüm'' diyo. lan gördüysen söylesene kadın! bilmiyo musun gazeteciliğe zaafım olduğunu? ama annemin burdan çıkardığı sonuç ne oldu biliyo musunuz? ''bak gazeteciler evde kalıyo gördün mü''. o an kahkahayı patlattım. benim düşündüğüme bak annemin düşündüğüne bak. çokta umrumda sanki evlenmiycem bilmiyo musun dedim. sonra bişeyler dedi ama aklımda değil. lan kadın benim evde kalmamı düşünüyo. bi de gidiyo çeyiz alıyo bana. işte dün marketin önündeyken annem ''senin paran vardır bana versene pikocuya veriyim'' dedi. inanın daha pikonun ne olduğunu bilmiyorum. çeyize konulan bişeymiş. ''anne daha ortada herif yok sen çeyiz derdine mi düştün?'' dedim. annem bi gülmeye başladı ki sormayın. kadının rengi değişti lan. değişik bişey oldu. ''Allah senii Güneş'' falan dedi. ama haksız mıyım ben? ortada adam yok daha 15 yaşındayım bunlar çeyiz derdinde. Hey Allah'ım Hey...
Neyse işte yemekten sonra performansları bitirdim ,slayt hazırladım ve yattım. pilim bitmişti resmen. bugün okulda performansları falan iade ettim ve dediğim gibi uluslararası ilişkilerden 100 aldım. bunu söylemeden geçemezdim.
Ama ödevim hala bitmedi. daha deftere geçirmem gereken 4 sayfa var ama ben oturmuş blog yazıyorum. Allah akıl fikir versin bana. Ama yarın okulda yaparım ben. zaten şu mal servisçi sabahın 7 sinde okula bırakıyo ders 8 de başlıyo ve ben 8 e kadar kantinde it gibi titreye titreye bekliyorum. boş boş beklemem ödevimi yaparım o arada. Yine ben ve zekam konuştu iştee.
Lan o değilde aklıma bişey geldi durun onu da yazıyım ben.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder