Kız olmak hem zor hem iyi

Dün sabah yine okula gitmek için 05.30 da uyandım. ama karnımda nasıl bir ağrı var anlatamam. sonra 05.45 de annem uyandı ,kahvaltımı falan hazırladı. karnım ağrıya ağrıya yedim. sonra işte saçımı başımı yaptım ,servisin gelmesine daha çok vardı. tabi karnımın neden ağrıdığının farkındaydım. evdeyken dua edip durdum dün sabah ''İnşallah regl olmuşumdur'' diye diye. Ya aslında hiç sevdiğim bi olay değil ama dün çok istedim çünkü hem hasta olursam okula gitmiycektim hem de okulda hastalanmış olmuycaktım. bu lanet olası şeyin okuldayken olması da ayrı bi kötü oluyo. bide benimki nasıl kötü geçiyo anlatamam. karnım doğum yapıyomuşum gibi ağrıyo lan yeminle. sonra kusmalar ,üşüme ,halsizlik falan. regl olduğum ilk gün oluyo bunların hepsi. diğer günler rahat geçiyo ama o ilk gün yok mu ilk gün. işte o ilk günün Allah belasını versin!


Neyse işte dün sabah tuvalete gidip gidip bakıyorum olmuşmuyum diye. (bunları size anlatmamda ayrı bi bok ama neyse) en son bi baktım olmuşum. nasıl sevindim anlatamam. hemen anneme dedim ''enneeeeee hasta olmuşummm okula gidememm bennn ühühühhh :((('' annemde biliyo ilk gün nasıl olduğumu. izin verdi gitmememe. hemen üstümü geri değiştirdim ,kendi odama gidip tabletle oynamaya başladım. saat 7 ye kadar falan oynamışımdır. tabi tabletle oynarken bi yanda ayağımın altında annemin verdiği sıcak su torbası duruyo ,bi yandada yine annemin verdiği şekerli sıcak suyu içiyorum. bu ikisi beni çok rahatlatıyo valla. size de tavsiye ederim. neyse işte sonra karnım ağrımaya başladı. aha dedim başlıyoruz hemen tableti kapattım yatağıma girdim. sıcak su torbasınıda aldım ayağımın altına yattım. neyseki yatarken pek ağrımadı. sonra işte öğlene yakın bi zamanda annem hadi kalk sağlık ocağına gidelimde rapor al dedi. kalktım valla üstümü bile değiştirmeden pijamamın üstüne bi hırka giyip gittim sağlık ocağına. bide bende şöyle bişey var ben büyüdüğümü asla kabul etmem. mesela bizim aile hekimimiz yıllardır bize bakıyo. adam çocukluğumu biliyo. onun yanına giderken olsun başka bi doktora giderken olsun sutyenimi çıkarıp giderim. görülmesini istemem. böyle de cinsim. neyse işte sağlık ocağına gittik ama o sırada betim benzim attı iyice. gri bi renge büründüm ,üşüdüm bi yandan karnım ağrıyo bi yandan midem bulanıyo. doktor sordu ne şikayetin var diye. yanına giderken utancımdan sutyenimi çıkarıyorum bi de adama regl oldum mu diycem? ''çok yorgum ,midem falan bulanıyo ,öksürüyorum'' dedim. doktor önce boğazıma baktı sonra sırtımı dinledi. sonra anneme ''regl dönemi yaklaştı mı?'' diye sordu ben orda hem üstümü düzeltmeye çalışıyorum hemde kafamı yere gömmüş bi biçimde ''yok canım'' falan diyorum annemde bas bas bağrıyo ''evet yaklaştı'' diye. doktor ''ondan da olur'' dedi. netice de 2 günlük raporu aldım ve iki gündür evdeyim. yarında cumartesi. etti 4 gün tatil. mutluyum valla. karnımda ağrımıyo. oturup blogumla ilgileniyorum..
Bi de hazır bunları söylemişken ilk regl olduğum günüde anlatasım geldi. Şimdi 15. yaşımın içindeyim. 99 doğumluyum. ilk defa çok iyi hatırlıyorum 22 Mayıs 2010 tarihinde olmuştum. daha 11 yaşındaydım ,5. sınıf bitmemişti. çok erken bi yaşta oldum ve arkadaşlarıma 6. sınıfın sonlarında oldum diye yalan söyledimm!! İlk defa olduğumu dün gibi hatırlıyorum;
Gece uyanıp tuvalete gitmiştim. Bi baktım külodumda küçük kırmızı bi leke. Üff noldu ki diyip çıkarıp kirli sepetine attım. Sonra temiz bi külot giydim gidip yattım. aynı lekeden sabahta vardı yine değiştirdim külodu. öğlene doğru bi daha olunca annemi çağırdım ''anne sen adet olunca kan böyle akıp gidiyo mu yoksa külodunda yapışıp kalıyo mu?'' diye sordummm. annem sırıttı ''yapışıp kalıyo'' dedi. Dudaklarım titremeye başladı ,gözüm doldu ''ennneeaeeeee ben hasta mı oldum'' diye külodu gösterdim. Annem ''amaaaaaaa'' diye bi tepki gösterdi nasıl sevindi anlatamam. hemen içerden ablam(kuzenim) koşa koşa geldi. onlar mutlu olmuşlar gülüyolar ben hüngür hüngür ağlıyorum. sonra annem bana ped kullanmayı öğretti. İlk günlerde kendiim çekip alamıyodum o şeyi. annemi çağrıydum o alıyodu. Sonra bi gün annemi çağırdım böyle tuttum pedin ucundan çektim çektim. çıkınca nasıl sevindim ''anneee bakk ben çıkardımmm'' diyee. çok mutlu olmuştum o an. çok iyi hatırlıyorum. böyle yapmam uzun süre alay konusu olmuştu. Sonra işte o olduğum ilk gün ablam hemen koşup yengemi aramış. ben ağlıyorum böyle annem beni teselli etmeye çalışıyo. ablam telefonu uzattı al arkadaşın arıyo diye. nasıl panik oldum o an. ne yapacağımı bilemedim. elim ayağıma dolandı resmen. aldım elime telefonu böyle ağlamaklı bi sesle aloo dedim. yengemmiş. ablam gülmeye başladı. işte öyle geçti ilk günlerimm..
hem komikti hem de çok duygusaldı.. bi de o yaşta olunca.. ee naparsın? kadın olmak zor!