Bir gün

Bugün yeni bi kitaba başladımm.. Tahmin edin adı ne? ''Bir Gün'' öve öve bitiremiyolar kitabı. Okuyunca görücez.. Ama şimdiden seveceğimi anladım. Çünkü kitaptaki esas kız aynı ben. Yeminle aynı ben. Gözlük takıyo ,aşka inanmıyo ,öyle yılışık şeyleri sevmiyo. Tiyatro oyunu yazıyo(ve benim gibi başarısız oluyo[okuduğum yere kadar öyle yani]) acaba sonunda nolcak çok merak ediyorumm. (Bugün başka sınıftan bi kız bizim sınıfa geldi. ''Ben bunun filmini izledimmm sonunda ölüyolar'' dedi. O an benimde onu öldüresim ,tırnaklarımı yüzüne geçiresim ,kaynar suda haşlayasım ,kızgın yağda kızartasım geldi)

Bugün yine elimde o kitabı gören herkes başıma üşüştü ve yine ''ayyy Güneşciğimmmm bu kitabı okuduktan sonnraa verir misinnnn???'' demeye başladılar.! Acaba yanımda şu bankalarda olan sıra veren makineler varya hani basınca sıra geliyo hah işte ondan mı taşısam diye düşünüyorum.. Valla düşünüyorum. Elimde kitabı gören okuduktan sonra ona vermemi istiyo. Şimdiden sırada 3 kişi var. 

Tamam onu da geçtim ;kitabı okumama izin vermiyolar. Tabi elimden zorla alıp okuma demiyolar ama okumama engel oluyolar! Sınıf sınıf değil hayvanat bahçesi mübarek. Birileri oturmuş fotoğraf çekiniyo ,birileri tahtada oyun oynuyo ,birileri kapak fırlatıyo ,birileri bağrıyo ,bebenin biri kızların montunu giyip sınıfta dolanıyo..
ve ben işte bu ortamda kitabı okumaya çalışıyorum. o kadar ses ve uğultu var ki benim bile dikkatim dağılıyo. Ben kitabı okurken tamamen kitaba odaklanırım. yanımda savaş çıksa dönüp bakmam diyodum.. öyleydi de ama tabi bu lisenin asıl yüzünü görene kadarmış.

En son bi çare buldum! Bizim koridorun iki ucundada merdiven var. ama hep sağdaki merdiven kullanılıyo. sol taraftaki merdiven bomboş ve ıssız. biri orda düşüp başını yarsa kan kaybından ölür. öldüğünü de bi sınav yapılırsa o zaman fark ederler. ygs/lys gibi. hani genel bi temizlik yapıyolar ya o sınavlar olacağı zaman. işte o zamana anca bulurlar öyle diyim. tam adam öldürmeye uygun bi yer. orda esrar çek ,zina yap kimse görmez. lan o değilde o merdivenin tam karşısında 2 sınıf var. ordakiler bile sağdaki merdivenden iniyo. anlamadım gitti. biz bizim kızlarla önemli konuları hep orda konuşuruz. merdiven toplantısı diyorum ben o konuşmalarımızaaa. erkekler ,son durumlar falan filan. önemli şeyleri hep orda konuşuyoruz. neyse ya ben asıl konumuza dönüyüm işte bende o merdivene gittim kitap okumak için. oturdum okudum bi güzel diycem ama okuyamadım ki! Lan her Allahın günü boş olan o merdiven doldu taştı. O merdivenin karşısındaki sınıflardan oğlanlar birbirlerini kovalıyolar. Lan mallar ,lan öküzler benim gelmemi mi beklediniz? ezilcem diye korktum valla. Sonra bebenin biri bana doğru geldi. Eğildi böyle. (Aklınıza sakın romantik bişey getirmeyinn!!)

-İstersen kalk burdan. Biri üstüne düşer ,ezilirsin.

dedi. bildiğin böyle dedi bebe.

-Allah Allah benim gelmemi mi beklediniz? Gidin başka yerde kovalayın birbirinizi.

dedim. Sonra bide arkalarından bağrıyorum

-Gitmiycemmde ezilmiycemde hem sende çok düşünüyosan kovalattırma kendiniii!!!

sonra gittiler. ben rahatça kitabımı okuyodum ki nöbetçi öğretmen seslendi

''Paypoonnnnn hadi zil çaldı sınıfaa ,hem betona oturma üşütürsün'' diye. Zil mi çaldı lan? dedim. Kitaba nasıl daldıysam duymamışım...Bi de kitapta oğlan gazeteci olmak istediğini söylüyodu. Yani öyle istemiş bi ara. İşte orda gazeteci kelimesini görünce zaten Allaaaaahhhhhh... benim dış dünyayla bağlantım kesilmiş. Acaba oldu mu? olduysa nasıl oldu? nerde okudu? nerde çalışıyo? neler yaptı ki? diye düşünmekten zil sesini bile duymamışım. Sonra sınıfa gittim. Dersi dinliyorum ama zilin çalması içinde dua ediyorum resmen. gözüm saatte kulağım hocada dersi bitirdim. sonra elime kitabı aldığım gibi koştumm merdivene. bi de merdivenin hemen yanında erkekler tuvaleti var.(çok hoş dimi?) ordan çıkan bebeler bana bakıyo. hissediyorum ama bişey demiyorum. sınıftan bi bebe de çıktı beni görünce ''Burda mı okuyosun kitabı?'' dedi. Evet ses oluyo falan dedim. Güldü(yani sırıttı) ve gitti. Kitabıma devam ediyodum ki diğer nöbetçi öğretmen geldi. ''Kızım kalk ordan pistir orası'' dedi. ''Lan sanane? Pantolonu sen mi yıkıycan? Benim oturma organım seni mi ilgilendiriyo sananeeee? sananeee?'' diyemedim tabi. ''Hocam kitap okuyamıyorum sınıfta buraya geldim'' dedim. baktı ve bişey demedi. Gitti. Neyse ki çok üstelemedi. Kitabımı okudum. Sonra nasıl olduysa zili duydum ve sınıfa gittim. Dersi işledik. 

Son ders hoca gelmedi. Sınıf yine hayvanat bahçesine döndü. Dışarı çıkmam da yasak. O seste kitabımı da okuyamıyorum. Bende annemin koyduğu çikolatalı ekmeği(elma tadında çikolatalı ekmek demek daha doğru olurr!! aynı poşetteki elmanın tadı ekmeğe geçmiş ama güzel bi tadı vardı. yine de denemenizi önermem.) yemeye başladım. Arkamda arkadaşlarım şekilden şekle giriyo ,ezilip büzüşüyo fotoğraf çekiniyolar ben ekmeği yiyerek onları izliyorum. biri de gel demedi. gel deseler gitmezdim zaten ama dememeleri de kırdı beni açıkçası. sonra onlar fotoğraf çekindi ben yemeğimi yedim saçmaladık ,güldük ,eğlendik ve okul bitti.. 

bide bugün kendime yeni bi mont aldım. kardeşim almıştı aslında ama beğenmedi sonradan (mal bebe beğenip aldığı şeyi sonradan beğenmiyo) bizde gidip o montu iade ettik ve bana yenisini aldık. bide siyah bi pantolon aldım ama kardeşimin haberi yok. olsa bizi gebertir. pantolonu katlayıp büküp bana .... anladınız iştee. :D benden 3 yaş küçük bide ama naparsınn işte kardeş.. dövmeye de kıyamıyosun kii

*tamam aslında gücüm yetmiyo. :(